Hoewel het zuiden van Nederland al bevrijd is moet de bevolking boven de rivieren nog wachten tot het voorjaar van 1945. In Nederlands-Indië zal het zelfs nog maanden langer duren voor de Japanners capituleren.

Als reactie op de spoorwegstaking en door de vele stremmingen op de rails komt de aanvoer van voedsel en kolen naar het westen van Nederland vrijwel stil te liggen. De situatie verslechtert nog meer doordat de Duitsers goederen vorderen om naar hun eigen land te brengen en gas en elektriciteit worden afgesloten.

In de winter breekt in de steden grote hongersnood uit en meer dan 20.000 mensen sterven door de kou en het gebrek aan eten. Stedelingen gaan op 'hongertocht' naar het platteland en proberen daar hun laatste bezittingen te ruilen voor iets te eten. Zo'n 50.000 ondervoede kinderen worden door een actie van de gezamenlijke kerken ondergebracht in Noord- en Oost-Nederland.

In de laatste maanden van de oorlog neemt het verzet tegen de bezetters toe. De Duitsers reageren met genadeloze repressailles, maar staan wel toe dat geallieerde troepen vanaf april voedselpakketten boven Nederland droppen.

In maart begint de geallieerde verovering van de rest van Nederland met zware gevechten. Pas op 5 mei geven de Duitse troepen zich gewonnen en door de chaos die daarop volgt vallen in de dagen daarna nog altijd doden. Toch wordt de bevrijding en de intocht van de geallieerde militairen met een uitzinnige vreugde gevierd. De bevrijdingsfeesten worden nog maanden daarna georganiseerd.

Tegelijk is er ook de schade, het verlies, de pijn en de afrekening. Terwijl honderdduizenden politieke gevangenen, overlevers van de vervolgingen en tewerkgestelden terugkeren worden zo'n 120.000 'foute' Nederlanders in de cel gezet. Moffenmeiden, meisjes en vrouwen die het met Duitsers hadden aangelegd, worden kaalgeschoren, soms zelfs maanden na de bevrijding nog. Uiteindelijk zullen 34 Nederlanders worden geëxecuteerd voor hun wandaden tijdens de bezetting.

Nederland maakt zich op voor de wederopbouw, maar voor Nederlands-Indië zijn de beproevingen nog lang niet voorbij. Er komt pas een definitief einde aan de Tweede Wereldoorlog als twee Amerikaanse atoombommen de Japanse steden Hiroshima en Nagasaki verwoesten. De Japanse keizer capituleert op 15 augustus.

Twee dagen later al roepen Indonesische nationalisten de onafhankelijke republiek uit. De opstand leidt tot plunderingen en een geweldsuitbarsting waarbij duizenden doden vallen. Nederland probeert later nog door militair ingrijpen het koloniale gezag van voor de oorlog te herstellen, maar moet in 1949 onder internationale druk de onafhankelijkheid van Indonesië erkennen.